La Sbecciatrice en relikwieën uit het verleden

Het verhaal achter onze olive Caiazzana

De twee broers Domenico en Michele, een antropoloog en een natuurkenner, besloten enkele jaren geleden hun kennis te bundelen om met La Sbecciatrice de landbouwgronden van hun familie nieuw leven in te blazen.

Deze akkers in Villa Santa Croce vormden generaties lang de basis voor het levensonderhoud van hun voorouders, maar werden bijna verlaten. Dat was buiten Domenico en Michele gerekend. Dankzij hen zouden deze vruchtbare en rijke gronden, ver verwijderd van elke vorm van vervuiling, het hart vormen van een unieke, kostbare onderneming.

Het project van de gebroeders Barbiero is niet enkel een ode aan het verleden. Zij willen de biodiversiteit van het gebied beschermen en veiligstellen. Het belangrijkste onderdeel daarvoor was het verzamelen van zaden. Zaden die ze vonden bij familie, in oude potten en bij andere boeren. Deze zaden zijn kleine relikwieën uit een ver verleden. Jaar na jaar opnieuw voeden en herplanten zij ze om hun voortbestaan te verzekeren.

Het project wordt gedreven door herstel: de restauratie van oude gewassen en de biodiversiteit; en het hernemen van traditionele processen. Dit resulteert in heerlijke, natuurlijke producten van hoge kwaliteit. "Het is de natuur die de natuur maakt", geloven de broers.

Hun producten hebben veel belangstelling getrokken: universiteiten, wetenschappers uit de hele wereld en chef-koks willen getuige zijn van het wonder dat in Villa Santa Croce groeit en bijdragen aan de biodiversiteit van morgen.

De olijf van het verleden

De Caiazzana-olijf is een oude variëteit uit de regio waaraan het zijn naam ontleent: Caiazzo, een heuvelachtig gebied dat van het vlakke platteland omhoog klimt naar het Matese massief. In heel Caiazzo zijn slechts vier olijventelers actief in het verbouwen en verwerken van olijven.

De teelt is eeuwenoud. Men heeft grote stenen teruggevonden, met holtes die voor de verwerking van de olijven werden gebruikt, die uit de Middeleeuwen dateren. Daarnaast zijn er in deze regio juridische documenten uit de 15de eeuw gevonden waarin de olijfolie-sector wordt geregeld. Daaruit blijkt dat al in de Middeleeuwen belang werd gehecht aan de productie van olijven en olijfolie van hoge kwaliteit.

Je herkent een Caiazzana-olijf aan zijn elliptische vorm, afgeronde punt, licht afgeplatte onderkant en paars-zwart vruchtvlees van schil tot pit. Traditioneel bewaar je ze in pekel of olie, maar er zijn ook andere lokale manieren om ze te bewaren, zoals in as.

Domenico zegt dat hun olijven als snoepjes zijn. “Als je er één proeft, kun je niet meer stoppen”. Benieuwd? Probeer er gerust eentje. Of twee. Of drie…